Kolejną białą plamę w historii naszego powiatu zapisali pracownicy Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą. Tym razem dokonane przez nich odkrycie dotyczy Kamiona. A dokładnie soli, której eksport w I Rzeczpospolitej przyczynił się do potęgi państwa polskiego.
Okazuje się, że ze względu na strategiczne usytuowanie Kamiona utworzono w nim składnicę soli krakowskiej. Składnicę tę określano także mianem żupy.
Najstarsza wzmianka o pozwoleniu dla Ziemi Wyszogrodzkiej na budowę żupy we wsi Kamion pochodzi z 1607 roku. Kamion był wówczas wsią należącą do Starostwa Wyszogrodzkiego. Sól tam składowana miała być sprzedawana na tych samych zasadach, co w innych składnicach królewskich. Wedle pozyskanych danych można określić czas funkcjonowania składu soli w Kamionie na XVII i XVIII wiek. Jak informuje Sebastian Tempczyk, z sochaczewskiego muzeum, magazyn soli w Kamionie funkcjonował od XVI wieku jeszcze przez niemal cały XIX wiek.
Teren, na którym postawiono składnicę, stał się własnością Adriana Olbrachta Lasockiego, pełniącego funkcję starosty sochaczewskiego, oraz jego sukcesorów. Następnie został on odsprzedany za nieznaną sumę pieniędzy na rzecz biskupa poznańskiego.
Handlem solą spławianą Wisłą zajmowali się kupcy krakowscy, sandomierscy i wieliccy. Od XIII do końca XVI wieku najważniejszym ośrodkiem handlu solą na Mazowszu był Płock. Utworzenie składnicy soli krakowskiej mogło mieć niebagatelne znaczenie dla kupców sochaczewskich. Sam Sochaczew jeszcze w XVI wieku miał w handlu solą pozycję marginalną, zwłaszcza w porównaniu do pobliskiego Łowicza. Według źródeł z 1511 roku, w Łowiczu istniał cech prasołów liczący 40 członków. W początku drugiej połowy XVI wieku zarejestrowanych kupców soli było odpowiednio – 14 w Bolimowie, 21 w Łowiczu i tylko 5 w Sochaczewie. Łowiccy kupcy nabywali głównie sól bocheńską. W późniejszym czasie byli związani ze składnicą w Kamionie. Relacje gospodarcze na tym polu w dorzeczu Bzury wymagają jednak dalszych studiów.
Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą przeprowadziło pomiary za pomocą georadaru i kappametru w miejscu, gdzie prawdopodobnie mógł znajdować się omawiany skład. Badania prowadzono w związku z informacjami, że w miejscu tym jeszcze przed pierwszą wojną światową mógł funkcjonować kościół.
– Nie wiedzieliśmy jeszcze wtedy o istnieniu w Kamionie składu soli krakowskiej. Teren, gdzie się znajdował, stanowi wzniesienie nad samym brzegiem rzeki Bzury, a utworzone tam stanowisko archeologiczne zagrożone jest przez erozję rzeczną. Zabytki archeologiczne, takie jak ceramika i szkło datowane na okres nowożytny, a także szczątki zwierzęce znajdowane były przez nas na powierzchni ziemi, na stoku skarpy. Obecnie, na terenie dawnego składu soli krakowskiej w Kamionie planujemy wykopaliska archeologiczne – powiedział nam Paweł Rozdżestwieński, dyrektor Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą.
MZSiPBnB/ jur
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis